Wie online schoenen verkoopt, herkent het onmiddellijk: klanten kopen schoenen in hun reguliere maat om er na bezorging achter te komen dat ze niet passen. Het retourneren van zo’n bestelling is vervelend voor de klant en ronduit problematisch voor de industrie, zegt ondernemer Roderick Muller. “Meer dan een derde van de online bestelde schoenen wordt teruggestuurd, acht van de tien keer omdat de maat niet goed is. Dat is voor de branche een enorme kostenpost.”

Winkelen ‘op maat’

Roderick Muller en industrieel designer Joost Alferink vinden het onbegrijpelijk dat het nog steeds niet mogelijk is om online ‘op maat’ te winkelen. In 2012 besluiten ze zelf in het gat te springen met de pasvormtool 3Dabout.me. “We scannen voeten en schoenen en brengen de data met een algoritme bij elkaar”, legt Muller uit. “Daar komt vervolgens een advies over de pasvorm uit.” In de praktijk gaat dat als volgt: consumenten downloaden de 3Dabout.me-app en maken daarmee drie foto’s van zowel hun linker- als rechtervoet. Die beelden gaan door een database, die zo’n achtenhalfduizend 3D-modellen van verschillende voeten bevat. Op basis van die scans wordt de eigen voet gereconstrueerd en aan een persoonlijk account gekoppeld. Zo’n reconstructie is voor 95 procent nauwkeurig. Het geheim achter de scan? Gebruikers moeten hun voet tijdens het fotograferen op een A4’tje zetten. Muller: “Dat zorgt voor de juiste verhoudingen, omdat een A4’tje altijd en overal tot op de millimeter nauwkeurig dezelfde afmetingen heeft.”

Verrassende resultaten

Momenteel wordt 3Dabout.me onder meer getest bij de webshops van Omoda, Men at Work, Shuz en Van Den Assem. “Door op onze knop te klikken – te herkennen aan het 3Dabout.me-logo – kunnen gebruikers hun voetgegevens opvragen en per schoen een advies op maat krijgen.” Dat heeft soms verrassende resultaten tot gevolg. Muller: “Ik blijk in maat 42,5 tot maat 44,5 te passen.” De app is en blijft gratis. 3Dabout.me verdient aan het verstrekken van maatadviezen; winkeliers betalen per klik, waarbij de hoogte van het bedrag afhangt van het verkeer op de website. Het tweede verdienmodel dat op termijn interessant is, zit ‘m in de voetgegevens die de app verzamelt. “Wij weten welke ‘voeten’ welke schoenen kopen. Merken en leveranciers hebben die informatie niet.”

Slimme database

Naast een database voor voeten is 3Dabout.me bezig een database voor schoenen aan te leggen. De artikelen worden in het eigen laboratorium in Diemen gescand, met de binnenkant van de schoen als uitgangspunt. “Hoe meer modellen we scannen, hoe ‘slimmer’ onze database wordt”, zegt Muller. “Een Adidas Stan Smith-vrouwenschoen hoeven we bijvoorbeeld maar één keer te scannen; die informatie is toepasbaar op alle stijl, kleur- en materiaalcombinaties. Bovendien is het een schoentype dat volgend seizoen waarschijnlijk nog steeds hetzelfde is.” Nu moeten retailers die zich bij 3Dabout.me aansluiten (een deel van) hun assortiment zelf naar het scanlab opsturen. Muller verwacht dat dat in de toekomst niet meer nodig is. “Hoe groter onze database, hoe makkelijker het voor nieuwe klanten wordt om zich aan te sluiten. Zeker als je een multibrand store met bekende merken bent, zullen de meeste artikelen al in ons systeem staan.”

Onmisbare tool

3Dabout.me staat volgens Muller nog maar aan het begin. “Het is onze ambitie om wereldwijd hét onafhankelijke platform voor online sizing – niet alleen voor je voeten, maar voor je hele lichaam – te worden, waarmee je in elke webwinkel terechtkunt. Je kunt het vergelijken met een dienst als iDeal of Paypal. Vertrouw jij het nog als je ergens níét op die manier kunt betalen? Als pasvormtool willen wij net zo onmisbaar worden.”

Dit artikel is verschenen in Schoenvisie 2-2017 (3 februari 2017).

Foto: Janiek Dam