Na dertig jaar vertrekt Paul van Lammeren bij het handelscentrum voor de schoenen-, tassen-, lederwaren-, reisartikelen- en accessoirebranche in Nieuwegein. Schoenvisie stelde Van Lammeren vijf vragen over zijn carrière bij Cast.

1.  Waar ben je het meest trots op?
“De bouw van de nieuwe etage was een gigantische krachtsinspanning voor zowel ons team als de leden. Het is één van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van Cast. In 2002 moesten we eerst vastgoedeigenaar De Poort van Nieuwegein overtuigen dat er een extra parkeergarage bij het gebouw en een nieuwe etage op het gebouw moesten komen. De parkeergarage is verliesgevend, omdat die de meeste tijd leeg staat, maar voor het functioneren van Cast is het van primair belang dat er voldoende parkeerplaatsen zijn. Het duurde ongeveer een jaar voordat we De Poort van Nieuwegein hadden overtuigd en zo’n 2,5 jaar voordat we toestemming kregen van de gemeente. We moesten zelfs dreigen om uit Nieuwegein te vertrekken. Uiteindelijk zijn ze overstag gegaan. In 2005 is de bouw gestart. We kregen te maken met 120 lekkages, waardoor showrooms vaak compleet onder water stonden en onze verzekeraar zeven ton heeft moeten uitkeren. De opening was in februari 2006. Doordat de nieuwe etage modern en licht is en bewust is toegesneden op de wensen van jonge modemerken, konden we het stoffige imago van ons afschudden. De nieuwe etage was zo succesvol, dat we kort daarop twee etages van het naastgelegen kantorencomplex aan Cast hebben toegevoegd en de ‘oude verdiepingen’ hebben gerenoveerd. Dit alles was cruciaal voor het gezond voortbestaan van Cast. Ik ben ervan overtuigd dat als we dit niet hadden gedaan, het centrum er nu heel anders voor had voor gestaan.”

2. Wat zul je het meest gaan missen?
“Het team op kantoor. We zijn een soort familie. En het zal wennen zijn om niet meer professioneel te werken. De afgelopen twee jaar heb ik eerst vier en de laatste maanden drie dagen per week als adviseur bij Cast gewerkt, dus ik deed het al wat rustiger aan. Maar het lijkt me moeilijk om helemaal geen zinnig zakelijk werk meer te doen. Ik zou nog wel een paar jaar op interimbasis willen werken.”

3. Wat wil je gaan doen als je met pensioen bent?
“Daarvoor heb ik heb geen uitgestippeld plan. Ik vind dat je tijdens je werkzame leven ook dingen moet doen die je graag zou willen doen. Je weet niet zeker of je na je pensionering nog gezond genoeg bent voor alle dingen die je tot dat moment hebt uitgesteld. Mijn vrouw werkt ook niet meer en de vrije dagen vullen zich vanzelf, onder andere met golfen en het bezoeken van musea. Dat zal straks ook wel zo zijn. Mijn vrouw past één dag per week op ons kleinkind, dus daar word ik automatisch bij betrokken en dat is erg leuk.”

4. Hoe zie je de toekomst van Cast?
“Sinds de crisis in 2008 heeft de detailhandel met krimp te maken. Dat zal ook invloed hebben op de agenten en distributeurs. We hebben weliswaar geen wachtlijst voor showrooms meer, maar er is in Cast nog geen leegstand die erg storend is. Ook komend seizoen vestigen zich weer enkele bedrijven in Cast die totaal nieuw voor ons zijn. Andere leveranciers breiden hun showrooms uit. De detailhandel koopt minder in. Het aantal  bezoekers is met een paar procent gedaald en tegenwoordig over meerdere dagen verspreid. Nu komen er van maandag tot en met donderdag bezoekers. Daardoor kan iedereen rustiger zakendoen en lijkt het minder druk. Dat is de nieuwe werkelijkheid, daar moeten we maar gewoon aan wennen. Cast is financieel bijzonder sterk. In de goede tijden is er bewust gespaard om nu anticyclisch te kunnen investeren. De receptie en het kantoor van het management worden momenteel verbouwd. Ook krijgt Cast binnenkort een nieuwe website en database.”

5. Heb je nog een boodschap voor de schoenenbranche?
“Detaillisten en leveranciers moeten beter gaan samenwerken en proberen om nieuwe wegen in te slaan, vooral op het gebied van internet. Dat is echt noodzakelijk en vereist een positieve insteek. De grote merken en grootwinkelbedrijven kunnen online doen wat ze willen. In de schoenenbranche zijn een paar grote ondernemers zeer dominant. Niet alleen voor hen, maar ook voor Topshoe (de gezamenlijke webwinkel van zeventig ANWR-Garant-leden, red.) heb ik bijzonder veel respect. Het zou gezond zijn als er heel snel meer van dat soort MKB-samenwerkingsvormen zouden komen.“