De 25-jarige sympathieke en enthousiaste ontwerper is zijn hele leven al “gek van schoenen”. “Ik ben best een nuchter persoon”, vertelt hij. “Schoenen passen daar bij. Het is een heel mooi functioneel product waarmee je je heel goed kan uiten.”

Schoenen hebben zijn interesse al zo lang hij zich kan herinneren. De passie voor schoeisel groeide tijdens zijn jaren als skater, wat hij op hoog niveau deed en waarvoor hij gesponsord werd. “De skate cultuur is een heel artistieke cultuur waar schoenen ook belangrijk zijn.”

In de hemel

In de kast van Luc Aarts staan zeker tweehonderd paar sneakers. “Weet je, iedereen draagt schoenen”, zegt hij. “En schoenen maken serieus de man. Je kan een mooi pak dragen maar als de schoenen daaronder lelijk zijn…..snap je?”

Tijdens zijn studie werd hij door het Spaanse schoenenmerk Camper uitgenodigd om een workshop van 2,5 week te volgen op het eiland Mallorca. “Camper doet dat heel goed. Ze bezoeken opleidingen over de hele wereld, van Tokyo tot Zwisterland en dus Nederland, op zoek naar designtalent maar ook naar mode- en industriële ontwerpers. Ik werd er uit gepikt. Bijzonder want ze zijn niet de kleinste in de schoenenindustrie.”

Op Mallorca was Aarts “in de hemel”. “Ik werd omringd door creatievelingen, goede mensen die schoenen willen maken in een super luxe hotel met een eigen kok die maaltijden maakte met lokale ingrediënten.” Er werden workshops georganiseerd en lezingen gegeven door bijvoorbeeld een docente aan de Fashion Academy in London. En er werden natuurlijk schoenen gemaakt. Hij werkte daarnaast samen met Canon.

Kluizenaar 

Zijn favoriete project tot nu toe is echter de samenwerking met kunstenaar Klaas Gubbels, bekend van zijn stillevens van tafels, stoelen en koffiekannen. “Ik ben opgegroeid in de buurt van Arnhem. Vroeger fietste ik altijd met mijn vader door het bos en dan kwamen langs een grote villa. Mijn vader vertelde altijd dat daar een heel bijzondere man woonde. Ik dacht altijd een kluizenaar.”

Die kluizenaar bleek Klaas Gubbels, voor wie Aarts altijd een diepe fascinatie heeft gehouden. Toen hij op een nacht wakker lag (“ik ben zeven dagen per week, 24 uur per dag met mijn werk bezig en denk er ook ’s nachts wel eens over na”) kwam hij op het idee om samen met Gubbels schoenen te maken.

“De volgende dag ben ik op mijn fietsje naar zijn huis gereden en heb aangebeld. Zijn hoofd stak door een raampje en hij vroeg wat hij voor mij kon betekenen. Ik was best zenuwachtig en zei: ‘Meneer Gubbels, ik wil u schoenen met u maken’. Hij had eigenlijk geen tijd maar nodigde mij toch uit voor een kop koffie en toen hebben we vier uur lang gepraat.”

Schoenen voor de koning

Aarts noemt de kijk die hij in het leven van de kunstenaar kreeg “uniek”. “Gubbels houdt van eenvoud in zijn werk. Ik ook. Ik houd niet van extreme schoenen. Schoenen moeten ook loopbaar zijn en zo hebben wij het project benaderd. Een standaard opbouw en belijning, alles heel rustig.”

De samenwerking heeft de schoenenontwerper hongerig gemaakt. “Het was zo fijn en gezellig en interessant. Ik wil meer samenwerken met mensen die ik interessant vind maar die niet direct iets met schoenen hebben. Denk aan sporters, filosofen.”

Hij heeft zelfs een verzoek tot samenwerking gestuurd naar Koning Willem Alexander. “Ik kreeg een afwijzing terug maar wel op mooi brief papier en in heel dure woorden. Helaas wil hij niet vertellen welke merken hij draagt.”

Eigen label of niet

De grote vraag is, wat hij naast dit langlopende project waarin hij de Nederlandse cultuur wil laten zien aan de hand van schoenen ontworpen door hem in samenwerking met tal van interessante mensen, zal gaan doen. “Nederland heeft amper een schoenenindustrie dus je bent al snel op het buitenland aangewezen, maar dat vind ik best lastig. Ik heb een fijn leven hier, woon samen. Ik ben echt zoekende wat ik nu wil.”

Een droom is een eigen label maar Aarts wil eerst meer ervaring opdoen en de schoenenwereld beter leren kennen. “Wie weet kan ik ooit schoenen maken in samenwerking met de president van Amerika”, lacht hij. Maar Aarts doet het stap voor stap. Eerst zijn volgende project afmaken: het maken van een paar schoenen voor de directeur van Introdans die hij zal dragen naar het 25 jarige jubileumfeest van het jeugd dansgezelschap. En dan gewoon weer verder.