Het is een duurzame ontwikkeling; alternatieve materialen gebruiken in plaats van leder. Doordat er steeds meer leer wordt geproduceerd zijn de kosten van lederproductie met bijna dertig procent gestegen. Als het in dit tempo doorgaat, wordt leer een luxeproduct. The Telegraph maakte een overzicht van aparte alternatieve materialen.

Paling- en zalmleder

Het high-end accessoiremerk Heidi & Adele maakt gebruik van afval uit onze voedingsindustrie. De materialen die zij gebruiken, komen van een zalmkwekerij en een palingverwerkingsbedrijf. Heidi Carneau en Adele Taylor verwerken de vissenhuiden tot tassen, portefeuilles en kaarthouders. Het grote voordeel is dat visleder net zo sterk is als andere leders en is makkelijk te kleuren.

De vissenschubben hebben een exotische look waardoor wellicht vele pythons bespaard kunnen worden van een marteldood. Heidi Carneau tegen The Telegraph: “Veel modebedrijven bestellen hun pythonhuiden uit Indonesië, waar de slangen op illegale wijze gestroopt worden. De pythons worden levend opgeblazen zodat hun huid op maximale wijze uitrekt en vervolgens wordt hun hoofd afgehakt.”

Ananas

Ook bij het GFT-afval is een potentieel alternatief voor leder te vinden. Bekende merken als Puma en Camper experimenteren er al mee: Piñatex, een lederachtig materiaal dat voortkomt uit de verwerking van ananassen. Lederconsulente Carmen Hijosa ontdekte het materiaal op de Filipijnen en richtte het bedrijf Ananas Anam op, dat Piñatex gaat vervaardigen en distribueren.

Hijosa tegen The Telegraph: “Piñatex wordt volledig gemaakt van ananasbladeren, een waste-product van de grote ananasindustrie. Het is enorm veelzijdig; je kan er tassen, schoenen, hoeden en zelfs zetels uit fabriceren.” Naast de veelzijdigheid is Piñatex ook nog enorm voordelig: voor een meter betaal je 25 euro. In vergelijking: leder begint bij bijvoorbeeld 40 euro.

Groene thee

Het laatste alternatief uit de groenbak is groene thee. Suzanne Lee van Bioculture ontdekte een manier om met behulp van groene thee, suiker, gist en enkele bacteriën zelf een lederachtig materiaal te fabriceren. De microbiële cellulose heeft ongeveer twee weken nodig om te groeien.

Het grote voor- en nadeel van deze alternatieven is echter dat het biologisch afbreekbaar is. Na vijf jaar kan de designertas al rottend op de composthoop. Maar ach, dan is het gewoon weer tijd voor een nieuwe (duurzame) tas.